[c++] nie mogę poprawnie podzielić liczb

[Puchacz1]

mam taki prościutki kod.Funkcja f zwraca poprawne wyniki natomiast działania w main to jakieś wierutne bzdury :). Nie jestem w stanie podzielić nic poprawnie bo zwraca -inf -nan albo po prostu 0.000000 w zmiennej a. Pętla specjalnie wykonuję się tylko jeden raz. Dla diagnostyki wyniku. Pomóżcie :)

float f(float (&a)[9], float x){    float y=0;    y=a[2]*pow(x,a[3])+a[4]*pow(x,a[5])+a[6]*pow(x,a[7]);    return y;}int main(){    float tab[9]={-1,1,1,3,-1,1,-1,0,0.001};    float a=tab[0];    float b=tab[1];    float temp[2]={0,0};    float EPS0=tab[8];    float x;    float y;    float z;    float c;    unsigned short int i=0;    while(i<1)    {        x=f(tab,a);        y=f(tab,b);        z=b-a;        c=x+y;        temp[0]=a+(z/c)*x;        cout.precision(5);        cout << fixed << x << " " << y << " " << z << " " << "a: " << a;        if((i!=0)&&(a-a<EPS0))            break;        i++;    }    return 0;}

[kfgz]

Zmień kompilator. SOA #1. Czyli u mnie działa. Testowałem na gcc 4.6.0

[Puchacz1]

problem w tym, że kompilatorem jest GCC w wersji 4.5.2. Jakby tego było mało to kilka dni wcześniej pisałem program wykonujący podobne obliczenia i on działał...

 

Dlaczego zmienna temp wyrzuca -inf bądź -nan bądź 0. Nie mogę tego zrozumieć. Próbowałem to kompilować na:

 

Code::Blocks pod: Windows7, Ubuntu 11.04, Ideone.com - wszędzie zwraca takie błędy więc to nie może być kwestia kompilatora.

Edytowane 21 Maja 2011 przez Puchacz1

[Vennor]

Chciałbym pomóc, ale nie wiem, który wynik uznajesz za błędny i dlaczego. Obydwa pola temp zawierają 0.f (nawet po przypisaniu do pierwszego, bo wynik działania wynosi również 0.f), z kolei a: -1.f. Używam windowsowego Code::Blocks z GCC 4.4. Ideone podaje dokładnie taki sam wynik. Odbiegając od tematu - może o tym wiesz, a powyższy kod pisałeś naprędce, ale by uniknąć niejawnego rzutowania, zaleca się zapis:

 

float tab[9] = {-1.f, 1.f, 1.f, 3.f, -1.f, 1.f, -1.f, 0.f, 0.001f};

I jeszcze:

 

return (a[2] * pow(x, a[3]) + a[4] * pow(x, a[5]) + a[6] * pow(x, a[7]));

W przypadku typów wbudowanych zysk wydajności może być niewielki, ale sytuacja zmienia się, kiedy zwracany jest znacznych rozmiarów obiekt typu abstrakcyjnego. Unika się wtedy wywołania konstruktora kopiującego. Jest jeszcze kwestia estetyki. A preinkrementacja w pętli będzie rozsądniejszym wyborem. Edytowane 22 Maja 2011 przez Vennor

[Puchacz1]

dzięki ;)