bellum

no tak używane dysku skraca życie dysku tak samo jak czas jaki jest pod prądem, dysk jest po to żeby odczytywał i zapisywał dane, czy włączysz plik stron czy nie efekt będzie ten sam uruchamiane systemu/programu skraca życie dysku bo odczytuje/zapisuje wiec trzeba sprzedać komputer puki jeszcze działa :lol2: tak samo jak oddychanie i jedzenie skraca życie, to znaczy ze trzeba jak najszybciej zejść z tego świata, prawda.... no to jak kiedy przestaniesz wypisywać takie pierdoły, jak bardzo chcesz to sobie wyłącz ten plik masz moje błogosławieństwo

plik stron pamięci może być na osobnym dysku i podnosi to wydajność, tylko wtedy kiedy oba dyski mają podobną wydajność, podłączenie do wspólnego czy osobnych kontrolerów nie ma znaczenia, trzeba tylko pamiętać ze dyski ATA muszą być na osobnych kanałach, dysków SATA to ograniczenie nie dotyczy jeżeli stary dysk jest znacznie wolniejszy a raczej tak jest, niż RAID to nie ma sensu montować na nim pliku stron

tez się opłaca i w przypadku RAID 1, 0, 10 taki podział jest optymalny

podział na wiele wyspecjalizowanych partycji ma przede wszystkim na celu ograniczyć fragmentacje zadziej modyfikowanych danych, więc żaden z tych podziałów nie jest optymalny musisz rozdzielić programy inne od gier załóżmy ze zainstalowałeś nową gre i chcesz w celu poprawy wydajności jej pracy, zadefragmentować partycje na której leży, jeżeli zastosujesz specjalizację będziesz musiał zdefragnemtowac tylko stosunkowo małą partycje z samymi grami, a nie olbrzymią z grami programami itd... modyfikacje w systemie plików noszącym pliki gier nie będą miały wpływy na pliki muzyczne, zapisane na innej partycji pliki systemowe itd..., w razie awarii uszkodzeniu ulegną dane na jednej partycji a nie wszystkie dane, w podziałem nie chodzi tylko o wydajność ale o bezpieczeństwo i komfort pracy natomiast, osobna partycja dla pliku strony jest po to, żeby zapanować nad ulokowaniem pliku na obszarze dysku ponieważ jest on nieprzenośny dla systemowego defragmentatora, trudno go po zainstalowaniu systemu "ładnie" ułożyć, dlatego żeby zaoszczędzić sobie pracy najlepiej jest stworzyć osobą partycje o zaplanowanej lokalizacji jak naj bliżej początku przestrzeni adresowej C: System - 5Gb D: plik stronicowania - 2Gb E: Program files - 30 Gb F: Gry - 30 Gb G: Filmy, muzyka, i cała reszta - to co zostanie czyli ~230 Gb pierwsze dwie partycje powinny być w takiej kolejności pozostałe dowolnie zależnie od preferencji

skoro za trudne są książki to może zacznij tylko od tego co tobie potrzeba na początku, na przykład możliwość pobrania wyniku pracy skryptu PHP do zmiennej JS, potem możesz rozszerzać informacje o kolejne interesujące ciebie zagadnienia więc od początku, najpierw musisz utworzyć uchwyt obiektu, inicjalizacja obiektu może sie nie powieść alby sprawdzić w późniejszym czasie czy sie udało, definiujesz domyślny stan czyli nieudane: var ObiektXMLHttp = false; potem możesz wykonać przypisanie jeżeli sie powiedzie to stan uchwytu będzie <> false if (window.XMLHttpRequest) { ObiektXMLHttp = new XMLHttpRequest(); } else if (window.ActiveXObject) { ObiektXMLHttp = new ActiveXObject("Microsoft.XMLHTTP"); } źródło obiektu może być różnego pochodzenia w zależności od przeglądarki w Opera Mozilla itp... jest to funkcja wodowana, natomiast inaczej jest w IE gdzie dostarczycielem tej funkcji jest kontrolka ActiveX, stąd ten warunek teraz kiedy uchwyt jest i obiekt został zainicjowany można go użyć, należy pamiętać o sprawdzenia czy inicjalizacja obiektu powiodło sie: if (ObiektXMLHttp) { jeżeli tak to można go użyć, otwieramy połączenie: ObiektXMLHttp.open(metoda, adres, true); metoda: czyli droga którą zapytanie trafi na serwer może to być "GET", "POST" lub kilka innych obsługiwanych przez serwer :wink: tu sobie poszukaj adres: nazwa pliku i parametry jeżeli wybrano metodę GET a plikiem docelowym jest skrypt PHP np: "plik.php?nazwa=wartosc&nazwa2=wartosc2" dane POST true: :wink: doczytaj korzystając z metody POST dobrze jest wysłać kilka nagłówków: ObiektXMLHttp.setRequestHeader("Content-type", "application/x-www-form-urlencoded"); ObiektXMLHttp.setRequestHeader("Content-length", długosc); zmienna "długość" to wielkość danych POST czyli np: var.length możesz dodać swoje nagłówki np: żeby uregulować sprawę kodowania znaków, nie ma tu znaczenie jakiej metody używasz należy jeszcze wysłać dane POST jeżeli używamy tej metody: ObiektXMLHttp.send("nazwa1=wartosc1&nazwa2=wartosc2"); zapytanie poszło czas odebrać wynik, należy zarejestrować funkcje jako wyjątek tak aby na bieżąco interpretować zmiany stanu realizacji zapytania: ObiektXMLHttp.onreadystatechange = function() { wyjątek ObiektXMLHttp.onreadystatechange może zwrócić wartości od 0 do 4 w zależności od stanu, co one oznaczają, doczytaj jest tez druga metoda która zwraca bezpośrednio odpowiedz serwera: ObiektXMLHttp.status if (ObiektXMLHttp.readyState == (1 || 0)) { kiedy .readyState znajduje sie wartość 1 oznacza to ze zapytanie jest w trakcie realizacji powinno sie dodać jeszcze 0 które oznacza ze zapytanie nie zostało jeszcze wysłane, można umieścić np.: napis "ładuje..." czy coś w tym stylu } else if (ObiektXMLHttp.readyState == (4 || 2) && ObiektXMLHttp.status == 200) { jeżeli ma wartość 4 dane zostały zwrócone można je odczytać, można dodać 2 oraz ObiektXMLHttp.status == 200 żeby nie przegapić momentu otrzymana danych szczególnie gdy wywołujemy plik .php tak jak na przykładzie można juz zapisać otrzymane dane do zmiennej: var = ObiektXMLHttp.responseText; teraz zamykamy otwarte klamry } } na koniec ObiektXMLHttp.send(null); jest wymagane dla innych metod niż POST

spis usług z trybem uruchamiania dla typowego biurkowca

w tym wykresie niczego złego nie widać :mur: ale SMART podaj

jak byś trochę poczytał to byś wiedział ze, rozszerzenie pamięci umieszczone na dysku znane jako plik stron a potocznie zwane SWAP, jest miejscem przeznaczenia dla danych które muszą znajdować się w pamięci, ale nie są używane w danym momencie, często nie są używane przez całe życie przykładowego programu lub systemu, po co trzymać je w pamięć RAM a nie na tym dyskowym rozszerzeniu ? teraz mały przykład, dla zobrazowania problemu załóżmy hipotetycznie że zejesteś zagorzałym graczem i grasz w jakąś łasą na zasoby pamięci grę, jeżeli nie masz pliku stron to cały system, łącznie z tymi częściami systemu które do działania gry nie są potrzebne inne programy uśpione podczas gry, muszą być w pamięci RAM zajmując cenną przestrzeń która mogła by zostać wykorzystana przez grę do poprawy płynności animacji :wink: 2GB RAM to nie dużo w obliczu pazerności dzisiejszych programów na RAM

no to teraz odłącz wszystkie napędy oprócz dysku systemowego oraz WD i zrób test, jak będzie OK to znaczy ze jednak zasilacz juz nie wyrabia, co nie jest dziwne zważywszy ze marka FEEL to synonim złomu

no cóż SGJ ma to do siebie ze czasem napisze coś bez potrzeby, jak sądzę chciał zwrócić uwagę na elektryczną i logiczną zgodność miedzy kontrolerem IDE na płycie i tym wbudowanym w kartę CF SSD własnej roboty nie ma sensu z przynajmniej dwóch powodów primo: pojemność przy zachowaniu opłacalności jest mocno ograniczona secundo: trwałość takich kart, przy intensywnej eksploatacji jest niewystarczająca PS. takie czytniki są znane przynajmniej od 10 lat, sam pomysł jest szeroko wykorzystywany również od przynajmniej 10 lat :wink: od kąt istnieją karty pamięci z kontrolerem IDE

z AsRock niestety tak jest, ze regulacja niby jest ale jak by jej nie było :D ale to i tak lepiej niż Gigabyte czy Asus gdzie nie ma nic, choć Gigabyte może ustawić automatycznie napięcie pamięci nawet do 2.9V na szczęście ja nie musiałem grzebać przy napięciach bo celem było osiągnięcie FSB266 a procesor bez zmiany napięcia działał ponad 3GHz, pamięci to moduły 466 i przy takim taktowaniu pracowały w odprężeniu, można było im jeszcze czasy zacisnąć ale że płyta daje napięcie max 2.7V nie było co się bawić bo i tak było za mało między i865G i PE nie ma fizycznej różnicy powierzchnia układu jest taka sama, ilość pul kontaktowych podstawki jest taka sama, a to szybko nasuwa przypuszczenie ze oba układy to w zasadzie ten sam z włączoną funkcją VGA w przypadku i865G

guma się nie nada bo nie zniweluje wystających elementów na płycie, a obciążenie zamiast rozłożyć się równomiernie na płycie skoncentruje się na wystających elementach

teoria oparta na mocnych postawach, wynikających z praktyki :wink:

musisz się z tym pogodzić, masz stanowczo za słaby procesor i to on jest sprawcą zamieszania

prądu na pewno nie przewodzi

wszystko musi się zmieścić pod płytą i nie dotykać obudowy

musi się całość zmieścić miedzy tacką płyty a płytą jak się zmieści i zostanie 1 mm miejsca to może być

przetnij na pół jedną warstwe foremki na pamięci, powinien być w sam raz, materiał jest dość twardy i da się go ostrym nożem przeciąć

musisz ją zastąpić, nie wiem co masz a domu ale niczego odpowiedniego tam raczej nie znajdziesz, ale każda gruba i gęsta gąbka będzie dobra chodzi tylko o zabezpieczenie przed uszkodzeniem płyty najlepiej zastąp oryginalną blachę czymś nowym dodatkowo z kawałka grubego tworzywa wytnij podkładkę pod blachę żeby uniknąć zwarcia TU masz miejsce gdzie możesz kupić blachę omijającą te elementy ma płycie PS. bez gumy nie montuj !

temat do zamknięcia, dostał juz odpowiedz na pclab-ie

tak jak pisałem, do serwisu i niech założą chłodzenia przy tobie, albo zrób to sam jak możesz, CT 0.95 podaje prawdę a chłodzenie jest sprawne bo co miało by nie działać, poza nieprawidłowym założeniem

no to potrzebujesz przerobić kasę pancerną na obudowę :D minimum klasa 3 żeby nikt nie wyniósł

dla mnie może być dodam coś w temacie, E4400 tez występuje z wersji M0 :wink:

no jak byś potrafił liczyć to prawdopodobnie doszedł byś do tego ze teoretyczną granicą wyznaczoną arytmetycznie przepustowości FSB 800 jest 6.4GB/s a biorąc pod uwagę ze wynik osiągany przez Everest jest zawyżany względem wartość wyznaczonej arytmetycznie, 6.3GB/s jest nie tyle możliwe ale jest faktem, zwłaszcza ze ilość danych nie podchodzących z kontrolera pamięci jest podczas bezczynności GPU, HDD, itd.. bardzo mała i z pewnością zmieściła by się w granicy 100MB/s należało przeczytać uważnie co napisałem wcześniej, płyta produkowana przez firme AsRock jest jedyną dostępną obsługując naraz procesory C2D i pamieci DDR I, dając możliwość regulacji napieć i częstotliwości, dzięki czemu jest jedynym rozwiązaniem które daje szansę sprawdzić jak wygląda współpraca procesora C2D z paomieciami DDR I, czego jeszcze nie rozumiesz osiągnięty wynik czyli 2.4GHz dla procesora C2D plasuje go blisko szczytu wydajność osiąganej prze współczesne procesory X86 więc nie masz co porównywać wydajnosciowo swojego Celerona należy się odrobinę do edukować aby się nie zbłaźnić, oczywiste jest ze chiopset i440BX nie obsługuje magistrali GTL+ wymaganej od czasu pierwszych P4 oraz nie jest zgodne z magistralą AGTL+ wymaganą przez procesory C2D

Everesta się nie instaluje jak jest w wersji spakowanej :wink: z instalatorem tez bo jedyne co robi to rozpakowuje we wskazanym miejscu, spojzy sobie na wersje jak bym miał ten zestaw teraz to bym chyba zrobił na nowej wersji