Agnes

No cóż, nie napiszę, jak się skończyło, zniszczyłabym radość z czytania (kiedyś w końcu ją znajdziesz).

Może nie ma tyle, nie docinaj.

To może kup 30 ml, nie 50? Skoro wiesz, że jej się spodoba, to byłby bardzo trafiony prezent.

Jak może zapodziać się książka PODCZAS czytania? Bo jeśli się jej nie czyta, to ja rozumiem, że można zapomnieć, gdzie się ją wetknęło, ale tak?... Hm, a nie ciekawiło cię, jak ona się skończy? Znalazłam sobie recenzję i muszę rzec, że brzmi bardzo obiecująco. Nawet nie dla mnie, a dla mojego męża - on lubi militaria, także książkowe. No, wpadło do przechowalni w merlinie (żeby nie zapomnieć). Nawiasem mówiąc, czy ktoś się orientuje, ile czasu można sobie trzymać tytuły w przechowalni w merlinie?

A w przekroju zjechali totalnie, he, he. Nota zaś mierna, mierniutka.

I tak jesteś za stary na juwenalia, no dajżesz spokój.

:oops: Wydaje mi się, że to bardzo intymne pytanie ;)

A Cholewa przecież tak ładnie tłumaczy :) No ale ok, ok, w sprawach gustu nie ma dyskusji. Kto czytał "Amerykańskich bogów" Gaimana? Właśnie się za to zabrałam i mam wrażenie, że to bardzo dobra książka. Ha, a przecież Gaiman i Pratchett popełnili razem jedną książkę, nie?

Dlaczego zaraz straszą? Wręcz przeciwnie, zdobią! Skusiłam się swego czasu na część kolekcji z GW, zajęło mi całą półkę, same dobroci poczynając od Eco, kończąc na Hessem, a do tego wygląda to pięknie :) Cała reszta to jeden wielki misz-masz, no, oprócz Chmielewskiej (mam wszystkie jej książki).

[ot też] Hehe, mnie się nie kojarzy z Eurydyką, a z bachanaliami :D [/ot] O, co ja widzę, następny fan Pratchetta? Tak piszę, bo mam znajomego, co całą jedną półkę w regale zapełnił jego książkami. Ja też, owszem, lubię, acz nienachalnie. Wystrzegam się starannie, by nie czytać jednej książki zaraz po poprzedniej, bo następuje u mnie lekki przesyt.

Nie wiem, widziałam tylko starszy. Jest boski.

Są super, ale ja osobiście, Orgiuszu (czy ktoś z was próbował to imię powiedzieć NA GŁOS?) wybrałabym Rozpoznanie wzorca. To jest w miarę świeżutkie, a Gibson się rozwija.

Nic nie słyszałam, ale biorąc pod uwagę "modę" na wersje specjalne, reżyserskie, rozszerzone, to nie zdziwiłabym się, gdyby się pojawiła. Ten stary film czy ten nowy?

Jestem pod wrażeniem, że tak ściśle i precyzyjnie formułujesz swoje oczekiwania co do lektury - serio serio. Ale ciężko ci będzie coś takiego znaleźć, no... Spróbuj Grzędowicza "Pan Lodowego Ogrodu", jest tam gość, ktoremu wszczepiają inplanta do mózgu i od tego czasu dzieją się naprawdę takie rzeczy, że hoho. Warunek - musisz lubić fantasy. Skoro już poleciłam Grzędowicz, to polecę też jego żonę - Maję Lidię Kossakowską: "Siewca wiatru", znakomita powieść. A może Gibson i jego cyberprzestrzeń? Znakomite, klimatyczne książki.

Otóż to, książka a film to dwie różne rzeczy i denerwuję się bardzo jak ktoś mówi, że Blade Runner to ekranizacja. To żadna ekranizacja, tylko wariacja na temat. Choć szczerze przyznam, że film uwielbiam, a książkę tylko cenię. Co do książki/filmu podobnie było z "Piknikiem na skraju drogi"/"Stalkerem". Aleeeee, żeby było na temat, to ja ci polecę Snerga-Wiśniewskiego, jakoś tak zapomniany jest, a niesłusznie wszak. Weź sobie choćby "Według łotra", choć ciut ciężkie i przesycone filozofią. Albo taki Huberath! "Miasta pod Skałą" będą pewnie za długie (spora objętościowo książka), to może "Balsam długiego pożegnania"? Zbiór opowiadań, bardzo mi się podobał.

Nalepiej byłoby zadzwonić do ING. Jeśli zaś chodzi o formę wypłaty, to sądzę, że można wybrać gotówkę w kasie. ps. Chłopie, przyjmij wirtualne poklepanie po ramieniu, trochę się wpakowałeś.

Cały Dick jest w ogóle z kategorii takiej, że nie tylko przeczytać, tylko zakupić, postawić na półkę i od czasu do czasu przypominać sobie, o co chodziło.

"Czy androidy marzą o elektrycznych owcach".

Sunshine (W stronę słońca) - film s-f. Słońce wygasa, Ziemia lodowacieje, ludzkość więc wysyła w stronę Słońca statek z bombą na pokładzie, by w szalonej, straceńczej misji wsadzić gwieździe szpilę w bok i próbować pobudzić ją do życia. Powiem krótko - nie podobał mi się. Widać, że reżyser bardzo się starał. Nie przesadził z efektami wizualnymi (no, może ciuteńkę), wrzucił mnóstwo aspektów psychologicznych, zapożyczył ile się dało, z innych (DOBRYCH) filmów s-f. No starał się. I przesadził. Fabuła rozłazi się jak pierze w rękach. I tyle.

Jarosław Grzędowicz naraził mi się okrutnie. Mianowicie: napisał bardzo ciekawą, zajmującą książkę, po czym urwał ją w połowie! Mówię tu o pozycji "Pan Lodowego Ogrodu", tom pierwszy jest od hoho, tom drugi... no właśnie.

Brak soli jest z pewnością bardziej dotkliwy, nie wiem, czy wiele osób dobrze toleruje niedosolone potrawy, ja z pewnością nie. A pieprz też lubię, zdrowszy jest.

Ja nie z Warszawy, ale pamiętam, że kiedyś zostałam zaciągnięta do "Antykwariatu" - gdzieś w centrum i byłam zauroczona. Atmosferą właśnie. Co do menu, nie podpowiem, bo tylko kawę piłam, ale pamiętam, że cholernie droga :)

Mój za to całkowicie normalny, mleka nie pije. Ja jednakowoż pozwalam sobie na mleko do kawy, lub od czasu do czasu na miseczkę płatków kukurydzianych zalanych mlekiem.

To żaden nowy smak, ale ja to po prostu uwielbiam - jak zostaną ziemniaki z obiadu, ugotowane, to wieczorem odsmażam je na patelni z odrobiną tłuszczu, odrobiną, bo one mają się zrumienić, to lekko przypalone jest najlepsze! Do tego zsiadłe mleko lub maślanka i jestem w prostym kulinarnym raju.

Oto udany przykład przybliżania młodzieży twórczości Szekspira tak, że młodzież nie ma o tym pojęcia :)